Vitur, Topiel, Ravna w Morągu

Topiel.
Chłodna, przeszywająca skórę ściana dźwięku, przytłaczające uderzenia doomu, atmosfera otulająca niczym ciemna toń jeziora i pozbawiające tchu wokale.
Topiel to trzech smutnych poetów tańczących z tymi czterema elementami, poruszających się między gatunkami i konwencjami, wyrażających w utworach ludzkie słabości i przeżycia.

Ravna.
Czteroosobowy sabat znad morza kreujący własną wizję metalu ekstremalnego.
Do kotła ze sludge/blackową smołą wrzucają elementy wszystkiego co eksperymentalne i progresywne, ochoczo sięgając po wpływy innych muzycznych gatunków. Czasami pomiędzy gęstymi riffami poleci djent w łamanym metrum, innym razem saksofon, tagelharpa, śpiew gardłowy lub jazzowa harmonia. Wszystko podane w psychodeliczno-okultystycznej otoczce.